zymft – musztarda (pol.); der Senf (ger.); hořčice (cze.); mustard (eng.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | zymft |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | zymftu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | zymftowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | zymft |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | zymftym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | zymfcie |
| Wołacz l. poj. Ty… | zymfcie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | zymfty |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | zymftōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | zymftōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | zymfty |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | zymftami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | zymftach |
| Wołacz l. mn. Wy… | zymfty |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Chcesz zymftu ku tymu wōszcie, abo keczupu?
PL: Chcesz musztardy do tej kiełbasy, albo kechupu?
SI: Co to je za zymft, taki ôstry, aże w jynzyk szczypie?
PL: Co to jest za musztarda, taka ostra, aż w język szczypie?