brwia – brew (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | brwia |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | brwie |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | brwi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | brwia |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | brwiōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | brwi |
| Wołacz l. poj. Ty… | brwio |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | brwie |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | brwiōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | brwiōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | brwie |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | brwiami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | brwiach |
| Wołacz l. mn. Wy… | brwie |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: łukowata wypukłość na kości czołowej nad oczodołem porastająca krótkimi włosami.
SI: Ty mosz te brwie, choćby jaki krze.
PL: Ty masz brwi, jakby jasieś krzewy.
SI: Chłopy tyż bezmała teraz se brwie farbiōm.
PL: Mężczyźni także podobno teraz sobie malują brwi.
SI: Wejź se przistrzigej trocha te brwie.
PL: Weż, przytnij sobie trochę te brwi.