łokeć – łokieć (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | łokeć |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | łokcia |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | łokciowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | łokeć |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | łokciym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | łokciu |
| Wołacz l. poj. Ty… | łokciu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | łokcie |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | łokciōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | łokciōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | łokcie |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | łokciami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | łokciach |
| Wołacz l. mn. Wy… | łokcie |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Kaj żeś to zaś wytargoł tako dziura na tym łokciu?
Cōż to mosz te łokcie taki poôdziyrane?
Chyba bydzie na deszcz, bo mie tak tyn łokeć boli.