Antek – Antoni (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | Antek |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Antka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Antkowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | Antka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | Antkym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | Antku |
Wołacz l. poj. Ty… | Antku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | Antki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Antkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Antkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | Antkōw |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | Antkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | Antkach |
Wołacz l. mn. Wy… | Antki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: imię męskie Antoni. Lokalnie mogą występować różne skrōty iminia (np. Antek, Antōn, Tōni, Tōnik, Tōnuś), jak również jego inne odmiany.
SI: Zaleć do Antka, niech ci pożyczo klucz siedminostka,
PL: Pobiegnij do Antka, żęby pożyczył ci klucz siedemnastkę.
SI: Znocie wy te wice ô Antku a Francku?
PL: Znacie wy te kawały o Antku i Franku?
SI: Spytej sie Antōna, czy ci przidzie pōmōc.
PL: Zapytaj Antka, czy przyjdzie ci pomóc.