antryj

antryj – przedpokój (pol.); der Vorraum (ger.); předsíň (cz.); anteroom (eng.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…antryj
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…antryja
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…antryjowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…antryj
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...antryjym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…antryju
Wołacz l. poj. Ty…antryju
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…antryje
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…antryjōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…antryjōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…antryje
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…antryjami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…antryjach
Wołacz l. mn. Wy…antryje
Przimiotnik (jaki? czyj?)-
Rybnik

 

SI: Jakla se powieś tam na hoku w antryju.

PL: Marynarkę powieś sobie tam na wieszaku w przedpokoju.

 

SI: Na to mosz antryj, coby tam strzewiki sebuwać, a niy deptać sam po tepichach.

PL: Od tego masz przedpokój, żeby tam zdejmować buty, a nie deptać tutaj po dywanach.

 

Podej dalij…