aus – aut (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | aus |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ausu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ausowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | aus |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ausym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ausie |
| Wołacz l. poj. Ty… | ausie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ausy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ausōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ausōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ausy |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | ausami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ausach |
| Wołacz l. mn. Wy… | ausy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | ausowy |
POL: aut, piłka poza boiskiem w grach sportowych.
Syndzia dźwignōł fana a pokozoł na aus.
Bal wylecioł na aus, tōż syndzia gwizdnōł.