syndzia – sędzia, arbiter (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | syndzia |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | syndzie |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | syndziowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | syndzie |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | syndziōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | syndziu |
| Wołacz l. poj. Ty… | syndzio |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | syndzie |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | syndziōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | syndziōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | syndziōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | sndziami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | syndziach |
| Wołacz l. mn. Wy… | syndzie |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | syndziōw |
Syndzia wyciōngnōł czerwiōno kartka a wyciepnōł grocza z bojiska.
Kibice zaczły ciepać na syndzie, tōż musioł uciekać z bojiska.
Syndzia gwizdnōł a pokozoł na elwer.