brele – okulary (pol.); die Brille (ger.); brýle (cze.); glasses (eng.)
| Rodzaj | nmos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | - |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | - |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | - |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | - |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | - |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | - |
| Wołacz l. poj. Ty… | - |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | brele |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | breli; brelōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | brelōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | brele |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | brelami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | brelach |
| Wołacz l. mn. Wy… | brele |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | brelaty |
SI: Bez lato chodza we czornych brelach.
PL: Latem chodzę w ciemnych okularach.
SI: Mosz sam kaj brele, bo niy poradza tego poczytać?
PL: Masz tutaj gdzieś okulary, bo nie potrafię tego przeczytać?
SI: Zapōmnioł żech se breli w dōma.
PL: Zapomniałem sobie okularów w domu.