brodziok – brodacz (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | brodziok |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | brodzioka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | brodziokowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | brodzioka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | brodziokym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | brodzioku |
Wołacz l. poj. Ty… | brodzioku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | brodzioki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | brodziokōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | brodziokōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | brodziokōw |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | brodziokami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | brodziolach |
Wołacz l. mn. Wy… | brodzioki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Te muzykanty, to były same brodzioki.
PL: Ci muzykanci, to byli sami brodacze.
SI: We fojerwerze niy chcōm brodziokōw, bo by im te brody zgorały.
PL: W straży nie chcą brodaczy, bo by im się te brody spaliły.
SI: Z tego Zeflika sie sie latoś taki brodzioł zrobiōł.
SI: Z tego Józika się w tym roku zrobił taki brodacz.