brodziok

brodziok – brodacz (pol.)

Rodzajmos.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…brodziok
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…brodzioka
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…brodziokowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…brodzioka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...brodziokym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…brodzioku
Wołacz l. poj. Ty…brodzioku
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…brodzioki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…brodziokōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…brodziokōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…brodziokōw
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się…brodziokami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…brodziolach
Wołacz l. mn. Wy…brodzioki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Te muzykanty, to były same brodzioki.

PL: Ci muzykanci, to byli sami brodacze.

 

SI: We fojerwerze niy chcōm brodziokōw, bo by im te brody zgorały.

PL: W straży nie chcą brodaczy, bo by im się te brody spaliły.

 

SI: Z tego Zeflika sie sie latoś taki brodzioł zrobiōł.

SI: Z tego Józika się w tym roku zrobił taki brodacz.

 

Podej dalij…