cebula – cebula (pol.); die Zwiebel (ger.); cibule (cze.); onion (eng.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | cebula |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cebule |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cebuli |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | cebula |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | cebulōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | cebuli |
| Wołacz l. poj. Ty… | cebulo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | cebule |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cebulōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cebulōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | cebule |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | cebulami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | cebulach |
| Wołacz l. mn. Wy… | cebule |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | cebulowy |
SI: Jo niy rod dziwōm sie na cebula, bo mi zarozki płaczki lecōm.
PL: Ja niechętnie patrzę na cebulę, bo mi zaraz lecą łzy.
SI: Jutro zrobia se smażōnki z cebulōm.
PL: Jutro zrobię sobie jajecznicę z cebulą.
SI: Ôbier mi ze trzi cebule do placków.
PL: Obierz mi z trzy cebule do placków.