cera – córka (pol.); die Tochter (ger.); dcera (cze.); daughter (eng.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | cera |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cery |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cerze |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | cera |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | cerōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | cerze |
| Wołacz l. poj. Ty… | cero |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | cery |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cerōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cerōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | cery |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | cerami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | cerach |
| Wołacz l. mn. Wy… | cery |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Mosz już dwie cery, tōż prziszoł czas na synka.
PL: Masz już dwie córki, więc nadszedł czas na syna.
SI: Ale ta twoja cera urosła, za chwila cie przerośnie.
PL: Ależ ta twoja córka wyrosła, za chwilę cię przerośnie.
SI: Jutro idymy z cerōm do kina.
PL: Jutro idziemy z córką do kina.