błozna – żarty (pol.)
Rodzaj | nmos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | - |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | - |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | - |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | - |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | - |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | - |
Wołacz l. poj. Ty… | - |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | błozna |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | błoznōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | błoznōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | błozna |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | błoznami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | błoznach |
Wołacz l. mn. Wy… | błozna |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: żarty (błozna) robić, czynić, ale żarty (wice) opowiadać.
SI: Idź do dochtora, bo z chorobōm niy ma błoznōw.
PL: Idź do lekarza, bo z chorobą nie ma żartów.
SI: Błozna to se możesz robić ze swojimi dzieciami, ale niy zy mnōm.
PL: Żarty możesz robić sobie ze swoimi dziećmi, ale nie ze mną.
SI: Niy rōb se błoznōw z pogrzebu.
PL: Nie rób sobie żartów z pogrzebu.