chycić (sie) – chwycić, złapać, złowić, ująć, zapalić (pol.); chytit (cze.)
bezokolicznik | chycić |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | chyca |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | chycisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | chyci |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | chycymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | chycicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | chycōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | chyciōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | chyciōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | chyciōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | chyciyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | chyciyliście; żeście chyciyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | chyciyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | chyciyła żech; chyciyłach; żech chyciyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | chyciyła żeś; chyciyłaś; żeś chyciyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | chyciyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | chyciyły my; my chyciyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | chyciyłyście; żeście chyciyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | chyciyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | chyciyło żech; żech chyciyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | chyciyło żeś; żeś chyciyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | chyciyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech chyciōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś chyciōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł chyciōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my chyciyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście chyciyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli chyciyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech chyciyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś chyciyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była chyciyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my chyciyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście chyciyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były chyciyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech chyciyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś chyciyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było chyciyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | chyć |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech chyci |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | chyćcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech chycōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | chyciōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | chyciōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | chyciōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | chyciyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | chyciyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | chyciyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | chyciyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | chyciyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | chyciyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | chyciyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | chyciyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | chyciyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | chyciyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | chyciyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | chyciyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych chyciōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś chyciōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by chyciōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my chyciyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście chyciyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by chyciyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych chyciyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś chyciyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by chyciyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my chyciyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście chyciyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by chyciyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych chyciyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś chyciyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by chyciyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | chycōny |
rzeczownik odczasown. | chycyni |
POL: (1) chwycić; (2) złapać; (3) złowić rybę; (4) ująć złodzieja, bandytę, (5) zapalić się
Chyć mi sam yno ta deska, aż jōm przibija.
W ôstatniyj chwili żech jōm chyciyła za rynka, bo by była pod auto wlazła.
Dzisio chyciyli my dwa kapry a jednego linka.
We wsi zaś ôtok chyciyli cygōnka, jak kradła kura z zegrody.
Dej pozōr, co ci sie serwet niy chyci ôd tej świyczki.