cing – cynk (pol.); das Zink (ger.); zinek(cze.); zinc (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | cing |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cingu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cingowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | cing |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | cingym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | cingu |
| Wołacz l. poj. Ty… | cingu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | cingi |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cingōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cingōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | cingi |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | cingami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | cingach |
| Wołacz l. mn. Wy… | cingi |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | cingowy |
POL: cz: c-ing.
SI: Musisz wziōnś fajla a sprōbować sfajlować trocha tyn cing, bo tak tego niy poszwajsuja. (cz: c-ing)
PL: Musisz wziąć pilnik i spróbować spiłować trochę ten cynk, bo tak tego nie pospawam.