cug – ciąg, przeciąg (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | cug |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cugu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cugowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | cug |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | cugym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | cugu |
| Wołacz l. poj. Ty… | cugu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | cugi |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cugōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cugōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | cugi |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | cugami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | cugach |
| Wołacz l. mn. Wy… | cugi |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Trza kōmin wypucować, bo niy ma cugu.
PL: Trzeba przeczyścić komin, bo nie ma ciągu.
SI: Skōnd sam je taki cug, aże świyczka gaśnie?
PL: Skąd tutaj jest taki przeciąg, że aż świeca gaśnie?
SI: Przi takimu cugu i ciebie do kōmina porwie.
PL: Przy takim ciągu i ciebie porwie do komina.