cuker

cuker – cukier (pol.); cukr (cze.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…cuker
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…cukru
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…cukrowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…cuker
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...cukrym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…cukrze
Wołacz l. poj. Ty…cukrze
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…cukry
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…cukrōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…cukrōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…cukry
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…cukrami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…cukrach
Wołacz l. mn. Wy…cukry
Przimiotnik (jaki? czyj?)cukrowy

 

SI: Wiela chcesz cukru? Jo niy cukruja wcale.

PL: Ile chcesz cukru? Ja nie słodzę w ogóle.

 

SI: Mo być ta bōnkawa ze cukrym?

PL: Ma być ta kawa z cukrem?

 

SI: Zapōmnieli my ô cukrze, jak my byli we sklepie.

PL: Zapomnieliśmy o cukrze, gdy byliśmy w sklepie.

Podej dalij…