diosecki – diabelski (pol.)
| przymiotnik | diosecki |
| Mn. l. poj. r. m. (jaki?) Sam je... | diosecki |
| Mn. l. poj. r. ż. (jako?) Sam je... | diosecko |
| Mn. l. poj. r. n. (jaki?) Sam je... | diosecki |
| Mn. l. mn. r. mos. (jacy? jaki?) Sam sōm... | diosecki; dioseccy |
| Mn. l. mn. r. nmos.(jaki?) Sam sōm... | diosecki |
| Dop. l. poj. r. m. (jakigo?) Sam ni ma... | dioseckigo |
| Dop. l. poj. r. ż. (jakij?) Sam ni ma... | dioseckij |
| Dop. l. poj. r. n. ( jakigo?) Sam ni ma... | dioseckigo |
| Dop. l. mn. r. mos. (jakich?) Sam ni ma... | dioseckich |
| Dop. l. mn. r. nmos. (jakich?) Sam ni ma... | dioseckich |
| Cel. l. poj. r. m. (jakimu?) Dziwuja sie... | dioseckimu |
| Cel. l. poj. r. ż. (jakij?) Dziwuja sie... | dioseckij |
| Cel. l. poj. r. n. (jakimu?) Dziwuja sie... | diosecimu |
| Cel. l. mn. r. mos. (jakim?) Dziwuja sie... | dioseckim |
| Cel. l. mn. r. nmos. (jakim?) Dziwuja sie... | dioseckim |
| Bier. l. poj. r. mżyw. (jakigo?) Widza... | dioseckigo |
| Bier. l. poj. r. mnżyw. (jaki? Widza... | diosecki |
| Bier. l. poj. r. ż. (jako?) Widza.. | diosecko |
| Bier. l. poj. r. n. (jaki?) Widza... | diosecki |
| Bier. l mn. r. mos. (jakich?) Widza... | dioseckich |
| Bier. l. mn r. nmos. (jaki?) Widza... | diosecki |
| Narz. l. poj. r. m. (jakim?) Asza sie... | dioseckim |
| Narz. l. poj. r. ż. (jakom?) Asza sie... | dioseckōm |
| Narz. l. poj. r. n. (jakim?) Asza sie... | dioseckim |
| Narz. l. mn. r. mos. (jakimi?) Asza sie... | dioseckimi |
| Narz. l. mn. r. nmos. (jakimi?) Asza sie... | dioseckimi |
| Msc. l. poj. r. m. (jakim?) Je żech we... | dioseckim |
| Msc. l. poj. r. ż. (jakij?) Je żech we.. | dioseckij |
| Msc. l. poj. r. n. (jakim?) Je żech we... | dioseckim |
| Msc. l. mn. r. mos. (jakich?) Je żech we... | dioseckich |
| Msc. l. mn. r. nmos. (jakich?) Je żech we... | dioseckich |
| Wołacz. l. poj. r. m. Ty... | diosecki |
| Wołacz. l. poj. r. ż. Ty... | diosecko |
| Wołacz. l. poj. r. n. Ty... | diosecki |
| Wołacz. l. mn. r. mos. Wy... | diosecki; dioseccy |
| Wołacz. l. mn. r. nmos. Wy... | diosecki |
| stop. wyższy przymiotn.. | - |
| przysłówek (jak? jako?) | diosecko |
POL: łagodniejsza forma słowa „diobelski”.
Zaś żech sie była trefiyła z tōm dioseckōm klachulōm Kulinōm, ale sie niy ôdzywała.
Tyn diosecki gōnsiōr zaś by mie bōł uszczypnōl, kej bych se niy dała pozōr.