dożyczyć se

dożyczyć se – pozwolić sobie, dogodzić sobie (pol.)

bezokolicznik	dożyczyć se
aspekt	dok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.	dożycza se
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.	dożyczysz se
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.	dożyczy se
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.	dożyczymy se
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.	dożyczycie se
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.	dożyczōm se
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.	dożyczōł żech se
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.	dożyczōł żeś se
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.	dożyczōł se
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.	dożyczyli my se
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.	dożyczyliście se; żeście se dożyczyli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.	dożyczyli se
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.	dożyczyła żech se; dożyczyłach se; żech se dożyczyła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.	dożyczyła żeś se; dożyczyłaś se; żeś se dożyczyła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.	dożyczyła se
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..	dożyczyły my se; my se dożyczyły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.	dożyczyłyście se; żeście se dożyczyły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.	dożyczyły se
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.	dożyczyło żech se; żech se dożyczyło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.	dożyczyło żeś se; żeś se dożyczyło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.	dożyczyło se
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.	bōł żech se dożyczōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.	bōł żeś se dożyczōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.	bōł se dożyczōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos.	byli my se dożyczyli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos.	byliście se dożyczyli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.	byli se dożyczyli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.	była żech se dożyczyła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż.	była żeś se dożyczyła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.	była se dożyczyła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos.	były my se dożyczyły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.	byłyście se dożyczyły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.	były se dożyczyły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.	było żech se dożyczyło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.	było żeś se dożyczyło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.	było se dożyczyło
tr. rozk. l. poj. 2. os. .	dożycz se
tr. rozk. l. poj 3. os.	niech se dożyczy
tr. rozk. l. mn. 1. os.	-
tr. rozk. l. mn. 2. os.	dożyczcie se
tr. rozk. l. mn. 3. os.	niech se dożyczōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m.	dożyczōł bych se
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m.	dożyczōł byś se
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.	dożyczōł by se
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.	dożyczyli by my se
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos.	dożyczyli byście se
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.	dożyczyli by se
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.	dożyczyła bych se
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.	dożyczyła byś se
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.	dożyczyła by se
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.	dożyczyły by my se
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.	dożyczyły byście se
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.	dożyczyły by se
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n.	dożyczyło bych se
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.	dożyczyło byś se
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.	dożyczyło by se
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m.	bōł bych se dożyczōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.	bōł byś se dożyczōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.	bōł by se dożyczōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.	byli by my se dożyczyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.	byli byście se dożyczyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.	byli by se dożyczyli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.	była bych se dożyczyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.	była byś se dożyczyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.	była by se dożyczyła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.	były by my se dożyczyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.	były byście se dożyczyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.	były by se dożyczyły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n.	było bych se dożyczyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n.	było byś se dożyczyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.	było by se dożyczyło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m.	-
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.	-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.	-
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos.	-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.	-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.	-
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.	-
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.	-
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż.	-
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.	-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.	-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.	-
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n.	-
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.	-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.	-
imies. przym. czynny	-
imies. przym. bierny	-
rzeczownik odczasown.	dożyczyni se

Rybnik

POL: pozwolić sobie na jakiś luksus, np. wyjazd na wczasy, kupno drogiego sprzętu, zjedzenie czegoś zakazanego od lekarza, ew. drogiego.

 

SI: Kej sōm świynta, tōż se moga dożyczyć, a kupić kōnsek wōsztu, potym zaś bydzie pōł roku chlyb ze margarinōm.

PL: Skoro są święta, więc sobie mogę dogodzić i kupić kawałek kiełbasy, później znowu będzie przez pół roku chleb z margaryną.

 

SI: Latoś my se dożyczyli, a pojechali my na tydziyń na wczasy nad morze.

PL: W tym roku pozwoliliśmy sobie i pojechaliśmy na tydzień na wczasy nad morze.

 

SI: Teraz by mie stykało, a mōgła bych se dożyczyć zjeś co lepszego roz za czas, to już zdrowi niy pozwolo na to.

PL: Teraz było by mnie stać i mogłabym sobie pozwolić na zjedzenie czegoś lepszego od czasu do czasu, to już zdrowie nie pozwala na to.