fach – regał, zawód (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | fach |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fachu |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fachowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | fach |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | fachym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | fachu |
Wołacz l. poj. Ty… | fachu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | fachy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fachōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fahchōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | fachy |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | fachami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | fachach |
Wołacz l. mn. Wy… | fachy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Połōż ta ksiōnżka na tyn wiyrchni fach.
Trza mieć dobry fach w rynce, coby mieć z czego żyć.
Jo niy siōngna na tyn wiyrchni fach.