fachman – fachowiec, spec (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | fachman |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fachmana |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fachmanowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | fachmana |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | fachmanym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | fachmanie |
| Wołacz l. poj. Ty… | fachmanie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | fachmany |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fachmanōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fahchmanōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | fachmanōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | fachmanami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | fachmanach |
| Wołacz l. mn. Wy… | fachmany |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Trza posłać po jakigo fachmana, co nōm sprawi tyn kokotek z wodom.
Co z ciebie je za fachman, jak niy poradzisz koła sprawić.
Jo niy ma fachman ôd kōmputerōw.