fet – tłuszcz, smalec (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | fet |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fetu |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fetowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | fet |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | fetym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | fecie |
Wołacz l. poj. Ty… | fecie |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | fety |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fetōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fetōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | fety |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | fetami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | fetach |
Wołacz l. mn. Wy… | fety |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Sam mosz chlyb z fetym, posol se go, jak chcesz.
PL: Tutaj masz chleb z smalcem, posól go sobie, jeżeli chcesz.
SI: Ale tyś sie spas, sōm fet.
PL: Ale ty się spasłeś, sam tłuszcz.
SI: Pomość se fetym te zimioki.
PL: Pomaść sobie tłuszczem te ziemniaki.