fōrtka – furtka (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | fōrtka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fōrtki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fōrtce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | fōrtka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | fōrtkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | fōrtce |
Wołacz l. poj. Ty… | fōrtko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | fōrtki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | fōrtek; fōrtkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | fōrtkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | fōrtki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | fōrtkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | fōrtkach |
Wołacz l. mn. Wy… | fōrtki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Zawrzij fōrtka za sobōm, aż pies niy uciecze.
PL: Zamknij furtkę za sobą, żeby pies nie uciekł.
SI: Tam przi fōrtce je zwōnek, tōż zazwōń, a niy wlazuj na plac sōm.
PL: Tam przy furtce jest dzwonek, więc zadzwoń, a nie wchodź sam na podwórko.
SI: Tam przi fōrtce stoji jakiś chłop, idź sie go spytać, co chce.
PL: Tam przy furtce stoi jakiś mężczyzna, idź zapytaj go, czego chce.