gelynder – poręcz (pol.); das Geländer (ger.); zábradlí (cze.); handrail (eng.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | gelynder |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gelyndra |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gelyndrowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | gelynder |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | gelyndrym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | gelyndrze |
Wołacz l. poj. Ty… | gelyndrze |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | gelyndry |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | gelyndrōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | gelyndrōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | gelyndry |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | gelyndrami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | gelyndrach |
Wołacz l. mn. Wy… | gelyndry |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Niy jeździj po tym gelyndrze, bo to ni ma kełzaczka.
Chyć sie gelyndra, o niy ślecisz.
Jeszcze muszymy sam gelynder zrobić, niż sie wkludzymy.