kamrajstwo – koleżeństwo; przyjaźń (pol.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kamrajstwo |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kamrajstwa |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kamrajstwu |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kamrajstwo |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kamrajstwym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kamrajstwie |
| Wołacz l. poj. Ty… | kamrajstwo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kamrajstwa |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kamrajstwōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kamrajstwōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kamrajstwa |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kamrajstwami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kamrajstwach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kamrajstwa |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: regionalnie: kamractwo
SI: Jak my sie pożyniyli a ôn sie wykludziōł, to nasze kamrajstwo sie skōńczyło.
PL: Kiedy się pożeniliśmy i on się wyprowadził, to nasze koleżeństwo się skończyło.
SI: Skōńcz z tym kamrajstwym z tym chacharym, bo ôba skōńczycie kaj we hereszcie.
PL: Skończ z koleżeństwem z tym łobuzem, bo obaj skończycie gdzieś w więzieniu.