kerchōw – cmentarz (pol.); der Friedhof (ger.); hřbitov (cze.); cemetery (eng.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kerchōw |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kerchowa |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kerchowowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kerchōw |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kerchowym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kerchowie |
| Wołacz l. poj. Ty… | kerchowie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kerchowy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kerchowōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kerchowōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kerchowy |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kerchowami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kerchowach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kerchowy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
W nocy chodza drōgōm naôbkoło, bo bez kerchōw boja sie iś naprzimo.
We Wszystkich Świyntych trza iś na kerchōw ôświycić świyczka na grobach.