klamor – grat, rupiec (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | klamor |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | klamora |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | klamorowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | klamora |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | klamorym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | klamorze |
| Wołacz l. poj. Ty… | klamorze |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | klamory |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | klamorōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | klamorōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | klamory |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | klamorami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | klamorach |
| Wołacz l. mn. Wy… | klamory |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Sprzedej tego klamora, a kup se koło.
Niy sprawuj już tego klamora, yno go wyciep na hasiok.
Kedy powywozisz te klamory z garażu. Tam już ani autym wjechać niy idzie.