koło – rower (pol.); das Fahrrad (ger.); kolo (cze.); bicycle, bike (eng.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | koło |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | koła |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kołu |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | koło |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kołym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kole |
| Wołacz l. poj. Ty… | koło |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | koła |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kołōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kołōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | koła |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kołami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kołach |
| Wołacz l. mn. Wy… | koła |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Bez lato rod jeżdża na kole.
PL: Latem chętnie jeżdżę rowerem.
SI: Jak chca jechać kaj dalij, to wlazuja ze kołym do cuga.
PL: Kiedy chcę pojechać gdzieś dalej, to wchodzę z rowerem do pociągu.
SI: Porobiyli nōm sam piykne drōgi do kołōw.
PL: Pobudowali nam tutaj piękne ścieżki rowerowe.