dymokracyjo – demokracja (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | dymokracyjo |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dymokracyje |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dymokracyji |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | dymokracyjo |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | dymokracyjōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | dymokracyji |
Wołacz l. poj. Ty… | dymokracyjo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | dymokracyje |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dymokracyjōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dymokracyjōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | dymokracyje |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | dymokracyjami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | dymokracyjach |
Wołacz l. mn. Wy… | dymokracyje |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | dymokratyczny |
SI: Tak se myśla, co to je za dymokracyjo, jak jo niy mōm nic do godki.
PL: Tak sobie myślę, co to jest za demokracja, jeżeli ja nie mam nic do gadania.
SI: We dymokracyji podatki tyż trza płacić.
PL: W demokracji podatki także trzeba płacić.