kruchta – zakrystia (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kruchta |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kruchty |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kruchcie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kruchta |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kruchtōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kruchcie |
| Wołacz l. poj. Ty… | kruchto |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kruchty |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kruchtōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kruchtōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kruchty |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kruchtami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kruchtach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kruchty |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Jo ida warciyj, bo przed mszōm chca jeszcze wlyź z zolyckami do kruchty.
Farorz we kruchcie szykujōm sie ku mszy.
Po mszy trza doczkać w kościele, aż farorz wlezie do kruchty.