kulwitać – kuśtykać, utykać (pol.)
bezokolicznik | kulwitać |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | kulwitōm |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | kulwitosz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | kulwito |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | kulwitōmy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | kulwitocie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | kulwitajōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | kulwitoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | kulwitoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | kulwitoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | kulwitali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | kulwitaliście; żeście kulwitali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | kulwitali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | kulwitała żech; kulwitałach; żech kulwitała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | kulwitała żeś; kulwitałaś; żeś kulwitała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | kulwitała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | kulwitały my; my kulwitały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | kulwitałyście; żeście kulwittały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | kulwitały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | kulwitało żech; żech kulwitało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | kulwitało żeś; żeś kulwitało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | kulwitało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech kulwitoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś kulwitoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł kulwitoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my kulwitali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście kulwitali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli kulwitali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech kulwitała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś kulwitała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była kulwitała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my kulwitały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście kulwitały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były kulwitały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech kulwitało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś kulwitało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było kulwitało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | kulwitej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech kulwito |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | kulwitejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech kulwitajōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | kulwitoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | kulwitoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | kulwitoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | kulwitali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | kulwitali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | kulwitali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | kulwitała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | kulwitała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | kulwitała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | kulwitały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | kulwitały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | kulwitały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | kulwitało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | kulwitało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | kulwitało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych kulwitoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś kulwitoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by kulwitoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my kulwitali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście kulwitali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by kulwitali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych kulwitała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś kulwitała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by kulwitała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my kulwitały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście kulwitały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by kulwitały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych kulwitało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś kulwitało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by kulwitało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda kulwitoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz kulwitoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie kulwitoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy kulwitali; bydymy kulwitać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie kulwitali; bydziecie kulwitać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm kulwitali; bydōm kulwitać |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda kulwitała; byda kulwitać |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz kulwitała; bydziesz kulwitać |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie kulwitała; bydzie kulwitać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy kuwlitały; bydymy kulwitać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie kulwitały; bydziecie kulwitać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm kulwitały; bydōm kulwitać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda kulwitało;: byda kulwitać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz kulwitało; bydziesz kulwitać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie kulwitało; bydzie kulwitać |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | - |
rzeczownik odczasown. | kulwitani |
Coś to zaś porobiōł, że tak kulwitosz?
Niy leć tak, bo jo niy poradza tak wartko kulwitać za tobōm.
Cōż tyn pies zaś tak kulwito?