Łucyja, Luca – Łucja (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | Łucyja, Luca |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Łucyje, Luce |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Łucyji, Lucy |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | Łucyja, Luca |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | Łucyjōm, Lucōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | Łucyji, Lucy |
| Wołacz l. poj. Ty… | Łucyjo, Luco |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | Łucyje, Luce |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Łucyjōw, Lucōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Łucyjōm, Lucōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | Łucyje, Luce |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | Łucyjami, Lucami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | Łucyjach, Lucach |
| Wołacz l. mn. Wy… | Łucyje, Luce |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: imię żeńskie Łucja. Lokalnie mogą występować różne skrōty iminia (np. Łucyja, Łucyjka, Luca, Lucka, Luci), jak również jego inne odmiany.
Jutro wybiyrōmy sie z Łucyjōm na torg po flance ôd tōmatōw.
Powiydz Łucyji, że po niedzieli bydymy szkubać, tōż niech się szykuje.
Luca poszła do kościoła , ale Ana tam je w dōma.