malyrz – malarz (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | malyrz |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | malyrza |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | malyrzowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | malyrza |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | malyrzowi |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | malyrzu |
| Wołacz l. poj. Ty… | malyrzu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | malyrze |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | malyrzōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | malyrzōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | malyrzōw |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | mayrzami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | malyrzach |
| Wołacz l. mn. Wy… | malyrze |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | malyrski |
Po co chcesz iś po malyrza, dyć jo ci ta kuchnia ubiyla.
Ugodoł żech sie z malyrzym, że przidzie po niedzieli.
Tyn malyrz za fest niy ciaprze, tōż niy ma pō nim za dużo mycio.