marekwia – marchew (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | marekwia |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | marekwie |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | marekwi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | marekwia |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | marekwiōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | marekwi |
| Wołacz l. poj. Ty… | marekwio |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | marekwie |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | marekwi; marekwiōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | marekwiōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | marekwie |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | marewkiami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | marekwiach |
| Wołacz l. mn. Wy… | marekwie |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | marekwiowy |
Prziniyś mi z zegrody pora marekwi a pietruszek.
Pamiyntej, że muszymy kupić na torgu marekwie.
Jo niy ciyrpia szałotu z marekwie.