maras – błoto (pol.); der Schlamm (ger.); marast (cze.); mud (eng.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | maras |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | marasu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | marasowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | maras |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | marasym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | marasie |
| Wołacz l. poj. Ty… | marasie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | marasy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | marasōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | marasōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | marasy |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | marasami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | marasach |
| Wołacz l. mn. Wy… | marasy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | marasiaty |
Dej pozōr, co niy wleziesz do marasu.
Kaj to depcesz po tym marasie.
Tōm drōgōm niy idzie przelyź, taki maras tam je.