miedza – miedza (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | miedza |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | miedze |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | miedzy |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | miedza |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | miedzōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | miedzy |
| Wołacz l. poj. Ty… | miedzo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | miedze |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | miedzōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | miedzōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | miedze |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | miedzami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | miedzach |
| Wołacz l. mn. Wy… | miedze |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Dej pozōr, co te kozy niy przelezōm bez miedza do sōmsiada.
Przyndymy sam na przimo miedzōm, żeby było bliżyj.
Tam na miedzy mosz termos z kawōm, jak sie bydziesz chcioł napić.