obalić (sie) – zburzyć, rozebrać, wywrócić (pol.)
bezokolicznik | ôbalić |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | ôbala |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | ôbalisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | ôbali |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | ôbalymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | ôbalicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | ôbalōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | ôbalōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | ôbalōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | ôbalōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | ôbalyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | ôbalyście; żeście ôbalyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | ôbalyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | ôbalyła żech; ôbalyłach; żech ôbalyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | ôbalyła żeś; ôbalyłaś; żeś ôbalyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | ôbalyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | ôbalyły my; my ôbalyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | ôbalyłyście; żeście ôbalyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | ôbalyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | ôbalyło żech; żech ôbalyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | ôbalyło żeś; żeś ôbalyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | ôbalyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech ôbalōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś ôbalōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł ôbalōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my ôbalyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście ôbalyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli ôbalyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech ôbalyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś ôbalyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była ôbalyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my ôbalyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście ôbalyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były ôbalyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech ôbalyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś ôbalyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było ôbalyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | ôbal |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech ôbali |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | ôbalcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech ôbalōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | ôbalōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | ôbalōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | ôbalōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ôbalyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | ôbalyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | ôbalyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | ôbalyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | ôbalyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | ôbalyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ôbalyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | ôbalyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | ôbalyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | ôbalyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | ôbalyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | ôbalyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych ôbalōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś ôbalōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by ôbalōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my ôbalyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście ôbalyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by ôbalyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych ôbalyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś ôbalyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by ôbalyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my ôbalyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście ôbalyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by ôbalyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych ôbalyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś ôbalyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by ôbalyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | ôbalōny |
rzeczownik odczasown. | ôbalyni |
POL: (1) zburzyć, rozebrać budowlę; (2) wywróić się.
Na wiosna ôbala te chlywiki a postawia sam garaż.
Dej pozōr, bo tam je gładko, co sie niy ôbalisz.