ōpa – dziadek (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ōpa |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ōpy |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ōpowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ōpy |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ōpōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ōpie |
Wołacz l. poj. Ty… | ōpo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ōpy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ōpōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ōpōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ōpōw |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ōpami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ōpach |
Wołacz l. mn. Wy… | ōpy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Jutro idymy do ōpy na geburstag.
PL: Jutro idziemy do dziadka na urodziny.
SI: Nasz ōpa radzi kurzōm fajfka.
PL: Nasz dziadek chętnie pali fajkę.
SI: Musza zalecieć ōpowi po gazeta do budki.
PL: Muszę pobieć dziadkowi po gazetę do kiosku.