parfin – perfum (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | parfin |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | parfinu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | parfinowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | parfin |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | parfinym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | parfinie |
| Wołacz l. poj. Ty… | parfinie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | parfiny |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | parfinōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | parfinōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | parfiny |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | parfinami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | parfinach |
| Wołacz l. mn. Wy… | parfiny |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Mosz już parfin naszykowany na śmiergust?
Coś sie tak tym parfinym namazoł? Kaj zaś to idziesz, na zolyty?
Jak żech stanōł kole tej baby a dychnōł, to bych sie bōł ôbalōł ôd tego parfinu.