pawlacz – chór, balkon w kościele (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | pawlacz |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pawlacza |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pawlaczowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | pawlacz |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | palaczym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | pawlaczu |
| Wołacz l. poj. Ty… | palaczu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | pawlacze |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pawlaczōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pawlaczōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | pawlacze |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | pawlaczami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | pawlaczach |
| Wołacz l. mn. Wy… | pawlacze |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Jo rod chodza na pawlacz, bo tam je mynij ludzi.
Z pawlacza lepszy widać.
Farorz goni dzieci z pawlacza.