pogodzić (sie) – pogodzić (pol.)
bezokolicznik | pogodzić |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | pogodza |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | pogodzisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | pogodzi |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | pogodzymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | pogodzicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | pogodzōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | pogodziōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | pogodziōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | pogodziōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | pogodziyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | pogodziyliście; żeście pogodziyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | pogodziyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | pogodziyła żech; pogodziyłach; żech pogodziyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | pogodziyła żeś; pogodziyłaś; żeś pogodziyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | pogodziyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | pogodziyły my; my pogodziyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | pogodziyłyście; żeście pogodziyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | pogodziyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | pogodziyło żech; żech pogodziyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | pogodziyło żeś; żeś pogodziyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | pogodziyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech pogodziōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś pogodziōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł pogodziōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my pogodziyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście pogodziyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli pogodziyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech pogodziyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś pogodziyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była pogodziyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my pogodziyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście pogodziyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były pogodziyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech pogodziyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś pogodziyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było pogodziyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | pogōdź |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech pogodzi |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | pogōdźcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech pogodzōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | pogodziōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | pogodziōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | pogodziōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | pogodziyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | pogodziyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | pogodziyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | pogodziyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | pogodziyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | pogodziyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | pogodziyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | pogodziyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | pogodziyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | pogodziyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | pogodziyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | pogodziyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych pogodziōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś pogodziōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by pogodziōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my pogodziyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście pogodziyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by pogodziyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych pogodziyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś pogodziyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by pogodziyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my pogodziyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście pogodziyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by pogodziyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych pogodziyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś pogodziyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by pogodziyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | pogodzōny |
rzeczownik odczasown. | pogodzyni |
POL: pogodzić się z kimś, z czymś.
Mōj chłop sie już z tym pogodziōł, że dzieci ôstanōm za granicōm, ale jo niy poradza.
Kedyś my byli trocha powadzyni ze sōmsiadym, ale terazki my sie pogodziyli, chocioż wielkimi kamratami my niy sōm.