pōmoc – pomoc (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | pōmoc |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pōmoce |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pōmocy |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | pōmoc |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | pōmocōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | pōmocy |
Wołacz l. poj. Ty… | pōmoco |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | pōmoce |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pōmocōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pōmocōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | pōmoce |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | pōmocami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | pōmocach |
Wołacz l. mn. Wy… | pōmoce |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Baba zawrzyła się ôtok w łąziynce a niy poradziyła wylyź, tōż musiała wołać do ôjcōw z dołu po pōmoc.
Jakoś baba sam zymdlała, tōż wartko skoczyło sztyrech chłopōw z pōmocōm, a zaczli jōm pamiyntać.
Panoczku, potrzebuja pōmocy. Pociśniecie mie, bo mi auto zgasło.