pōntnik – pielgrzym (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | pōntnik |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pōntnika |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pōntnikowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | pōntnika |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | pōntnikym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | pōntniku |
| Wołacz l. poj. Ty… | pōntniku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | pōntniki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pōntnikōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pōntnikōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | pōntnikōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | pōntnikami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | pōntnikach |
| Wołacz l. mn. Wy… | pōntniki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Szli sam dzisiej kole nas jakiś pōntniki a zamias rzykać, to chcieli ôd nas cygareta.
Kapelōnek pojechoł z pōntnikami do Fatimy, tōż tyn tydziyń niy mōmy katelmusu.