prani – pranie (pol.)
Rodzaj | n. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | prani |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pranio |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | praniu |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | prani |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | praniym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | praniu |
Wołacz l. poj. Ty… | prani |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | prania |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | praniōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | praniōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | prania |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | praniami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | praniach |
Wołacz l. mn. Wy… | prania |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Mosz tam co do pranio naszykowane?
PL: Masz tam przygotowane coś do prania?
SI: Jutro sie chytōm pranio, tōż ty musisz uwarzić ôbiod.
PL: Jutro zabieram się do prania, więc ty musisz ugotować obiad.
SI: Chciała żech sie chycić pranio, a niy mōm proszku, tōż musza wartko siednyć na koło a zajechać do sklepu.
PL: Chciałam zabrać się do prania, a nie mam proszku, więc muszę wsiąść szybko na rower i zajechać do sklepu.