przociel – krewny (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | przociel |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | przociela |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | przocielowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | przociela |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | przocielym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | przocielu |
| Wołacz l. poj. Ty… | przocielu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | przociele |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | przocieli; przocielōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | przocielōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | przocieli; przocielōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | przocielami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | przocielach |
| Wołacz l. mn. Wy… | przociele |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | przocielski |
To je jakiś przociel ôd familije ôd baby.
Starzik majōm dużo przocieli, tōż na urodziny muszymy najōnć sala dlo wszystkich.