przodek – przód (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | przodek |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | przodka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | przodkowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | przodek |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | przodkym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | przodku |
Wołacz l. poj. Ty… | przodku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | przodki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | przodkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | przodkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | przodki |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | przodkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | przodkach |
Wołacz l. mn. Wy… | przodki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | przodni |
Pokoż sie przodkym.
Starzik siedzōm na przodku przed laubōm.
Kaj sam je przodek, a kaj zadek?