ściepać – zrzucić, pozrzucać (pol.)
bezokolicznik | ściepać |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | ściepia |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | ściepiesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | ściepie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | ściepiymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | ściepiecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | ściepiōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | ściepoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | ściepoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | ściepoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | ściepali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | ściepaliście; żeście ściepali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | ściepali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | ściepała żech; ściepałach; żech śociepała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | ściepała żeś; ściepałaś; żeś ściepała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | ściepała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | ściepały my; my ściepały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | ściepałyście; żeście ściepały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | ściepały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | ściepało żech; żech ściepało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | ściepało żeś; żeś ściepało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | ściepało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech ściepoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś ściepoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł ściepoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my ściepali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście ściepali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli ściepali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech ściepała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś ściepała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była ściepała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my ściepały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście ściepały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były ściepały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech ściepało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś ściepało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było ściepało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | ściepej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech ściepie |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | ściepejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech ściepiōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | ściepoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | ściepoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | ściepoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ściepali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | ściepali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | ściepali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | ściepała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | ściepała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | ściepała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ściepały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | ściepały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | ściepały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | ściepało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | ściepało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | ściepało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych ściepoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś ściepoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by ściepoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my ściepali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście ściepali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by ściepali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych ściepała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś ściepała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by ściepała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my ściepały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście ściepały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by ściepały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych ściepało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś ściepało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by ściepało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | ściepany |
rzeczownik odczasown. | ściepani |
POL: zrzucić, pozrzucać więcej rzeczy, rzucać wielokrotnie małą ilość czegoś, np. ściepać węgiel do piwnicy łopatą, tak długo, aż się cały „ściepie”.
Jedną rzecz można „ściepnyć” np. nóż, widelec ze stołu, ale węgiel, czy piasek łopatą można „ściepać”.
Pōmōż tatowi ściepać tyn wōngel do pywnice, bo sie sōm morduje z tym.
Jutro ściepia z gōry te cegły, co zostały po mulorzu, a poukłodōm ich we pywnicy.
Ściepnij tyn sziber ze zadku, a jo potym ściepia tyn piosek ze fōry.