śmieć – śmieć, mieć śmiałość, mieć odwagę, mieć pozwolenie (pol.)
Rybnik
bezokolicznik śmieć
aspekt niedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. śmia
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. śmisz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. śmi
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. śmiymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. śmiecie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. śmiōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. śmioł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. śmioł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. śmioł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. śmieli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. śmieliście; żeście śmieli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. śmieli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. śmiała żech; śmiałach; żech śmiała
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. śmiała żeś; śmiałaś; żeś śmiała
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. śmiała
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. śmiały my; śmiały
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. śmiałyście; żeście śmiały
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. śmiały
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. śmiało żech; żech śmiało
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. śmiało żeś; żeś śmiało
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. śmiało
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
-
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. -
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. -
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. -
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. -
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. -
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. -
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. -
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
-
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. -
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. -
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. -
tr. rozk. l. poj. 2. os. . -
tr. rozk. l. poj 3. os. -
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os. -
tr. rozk. l. mn. 3. os. -
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. śmioł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. śmioł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. śmioł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. śmieli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. śmieli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. śmieli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. śmiała bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
śmiała byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. śmiała by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. śmiały by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. śmiały byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. śmiały by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. śmiało bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. śmiało byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. śmiało by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. -
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. -
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. -
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. -
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. -
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. -
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. -
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. -
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. -
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. -
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. -
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. -
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. -
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. -
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. -
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. -
imies. przym. czynny -
imies. przym. bierny -
rzeczownik odczasown. -
POL: w j. śląskim „śmieć” występuje głównie, jeżeli nie zawsze z przeczeniem „nie” ( niy śmia, niy śmioł żech, niy śmieli my, niy śmisz), co znaczy mniej więcej: „nie wolno mi; nie mogłem, nie mogliśmy, nie możesz).
Jo nigdy niy śmiała chodzić na muzyki, a inksze dziołchy się zy mie śmioły.
Jak tata godo, to ty niy śmisz sie ôdzywać.
Jo wczoraj niy śmioł iś na dwōr, bo żech bōł chory.
Jo niy śmia dzisiej iś z tobōm n ate ryby, bo musza tatowi pómogać dōma.
Sam kole nas mōmy rzyka, ale niy śmiymy sie tam kōmpać, bo by my sie potopiyli.