sōm – sam, samotnie, osobiście (pol.)
słowo | sōm |
Mn. l. poj. r. m. Sam je... | sōm |
Mn. l. poj. r. ż. Sam je... | sama |
Mn. l. poj. r. n. Sam je... | same |
Mn. l. mn. r. mos. Sam sōm... | sami; same |
Mn. l. mn. r. nmos. Sam sōm... | same |
Dop. l. poj. r. m. Sam ni ma... | samego |
Dop. l. poj. r. ż. Sam ni ma... | samej |
Dop. l. poj. r. n. Sam ni ma... | samego |
Dop. l. mn. r. mos. Sam ni ma... | samych |
Dop. l. mn. r. nmos. (jakich?) Sam ni ma... | samych |
Cel. l. poj. r. m. Dziwuja sie... | samymu |
Cel. l. poj. r. ż. Dziwuja sie... | samej |
Cel. l. poj. r. n. Dziwuja sie... | samymu |
Cel. l. mn. r. mos. Dziwuja sie... | samym |
Cel. l. mn. r. nmos. Dziwuja sie... | samym |
Bier. l. poj. r. mżyw. Widza... | samego |
Bier. l. poj. r. mnżyw. Widza... | sōm |
Bier. l. poj. r. ż. Widza.. | sama |
Bier. l. poj. r. n. Widza... | same |
Bier. l mn. r. mos. Widza... | samych |
Bier. l. mn r. nmos. Widza... | same |
Narz. l. poj. r. m. Asza sie... | samym |
Narz. l. poj. r. ż. Asza sie... | samōm |
Narz. l. poj. r. n. Asza sie... | samym |
Narz. l. mn. r. mos. Asza sie... | samymi |
Narz. l. mn. r. nmos. Asza sie... | samymi |
Msc. l. poj. r. m. (jakim?) Je żech we... | samym |
Msc. l. poj. r. ż. Je żech we.. | samej |
Msc. l. poj. r. n. Je żech we... | samym |
Msc. l. mn. r. mos. Je żech we... | samych |
Msc. l. mn. r. nmos. Je żech we... | samych |
Wołacz. l. poj. r. m. Ty... | sōm |
Wołacz. l. poj. r. ż. Ty... | sama |
Wołacz. l. poj. r. n. Ty... | same |
Wołacz. l. mn. r. mos. Wy... | sami; same |
Wołacz. l. mn. r. nmos. Wy... | same |
stop. wyższy przymiotn.. | - |
przysłówek (jak? jako?) | - |
Jo przida na ta mszo, ale sama, bo mōj idzie na drugo do roboty.
Jo se to wola sōm zrobić, bo wiym, że bydzie to zrobiōn dobrze.
Szoł bych z tobōm, ale je żech we samych laczkach.
Jako ty to chcesz iś, we samej koszuli?
Moga iś kōnsek z tobōm, bo idymy w ta sama strōna.
Powybiyrej mi sam pora knefli, yno dej pozōr, co bydōm taki same.
Jo dycko chodza wszyndzie sama, bo chłop sztyjc robi do wieczora.