stargać (sie) – porwać, podrzeć (pol.)
bezokolicznik | stargać |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | stargōm |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | stargosz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | stargo |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | stargōmy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | stargocie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | stargajōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | stargoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | stargoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | stargoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | stargali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | stargaliście; żeście stargali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | stargali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | stargała żech; stargałach; żech stargała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | stargała żeś; stargałaś; żeś stargała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | stargała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | stargały my; my stargały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | stargałyście; żeście stargały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | stargały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | stargało żech; żech stargało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | stargało żeś; żeś stargało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | stargało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech stargoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś stargoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł stargoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my stargali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście stargali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli stargali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech stargała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś stargała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była stargała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my stargały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście stargały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były stargały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech stargało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś stargało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było stargało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | stargej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech stargo |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | stargejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech stargajōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | stargoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | stargoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | stargoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | stargali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | stargali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | stargali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | stargała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | stargała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | stargała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | stargały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | stargały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | stargały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | stargało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | stargało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | stargało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych stargoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś stargoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by stargoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my stargali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście stargali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by stargali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych stargała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś stargała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by stargała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my stargały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście stargały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by stargały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych stargało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś stargało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by stargało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | stargany |
rzeczownik odczasown. | stargani |
POL: porwać, podrzeć np. papier, płótno itp.
Dej pozōr, aż niy stargosz nogawice na tym kole.
Kery mi stargoł ta gazeta, dyć jo se jōm chcioł ôstawić na pamiōntka.