starka

starka – babcia (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…starka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…starki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…starce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…starka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...starkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…starce
Wołacz l. poj. Ty…starko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…starki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…starkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…starkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…starki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…starkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…starkach
Wołacz l. mn. Wy…starki
Przimiotnik (jaki? czyj?)starczyn

 

SI: Rada siedza starce na klinie a słōchōm, jak bojajōm mi bojki.

PL: Chętnie siedzę babci na kolanach i słucham, jak opowiada mi bajki.

 

SI: Pōmōż starce pomyć te delōwki, bo wiysz że starka niy poradzōm sie schylać.

PL:  Pomóż babci pozmywać te podłogi, bo wiesz, że babcia nie potrafi się schylać.

 

SI: Dostoł żech ôd starki szekulada.

PL: Dostałem od babci czekoladę.

 

Podej dalij…